t Hoog Laid van Laifde 07
01Draai die om en keer weer,
mooi maaidje van Sulam,
draai die om en keer weer!
Wat kiek ie ja blied noar t wichtje van Sulam!
Zai is toch gain kunstdaanzeres?
02Mien kind, bist ja net n prinses,
zo astoe doar sweefst op dien schountjes,
zo astoe dien heupen swaaist,
as n haalssnoer van n kunstenoar.
03Dien schoot is n ronde schoal
woar gain krudenwien aan mekaaiern zel.
Dien liefke is ja net n waaitschoof,
mit n kraans van lelies rondomheer.
04Dien baaide bòrsten net n twijling,
net twij kaalfkes van hinden.
05Dien haals is as n toorn van ivoor,
dien ogen as vievers van Chesbon,
stoef bie poort van Bat-Rabbim.
Dien neus is as n toorn op Libanon,
mit oetzicht over Damascus.
06Dien kop staait liekop as de Karmel,
dien roodsangen hoar hangt lös,
n keunenk, vongen in dien hoarlokken.
07Wat bistoe mooi, mien laifke,
wat bist mie nuver en begeerliek tou.
08Doe staaist doar raank as n paalmboom,
dien bòrsten binnen net droevetrözzen.
09Ik dochde: Ik klim bie dij boom omhoog,
ik wil dij doadels plokken.
Dat dien bòrsten net droevetrözzen wezen maggen,
dien oam noar appels roeken mag
10 en dien mond noar goie wien ...,
wien ..., dij liekoet noar mien alderlaifste,
in sloap over zien lippen stroomt.
11 Ik bin van mien alderlaifste,
zien verlangst gaait noar mie oet.
12 Kom toch, mien alderlaifste,
loat wie t veld ingoan,
en overnachten maank hennabloumen.
13 Loat wie op tied noar droevetoenen goan
en kieken of wienstòk al oetbot,
of knoppen al opengoan en grenoatappels bluien.
Doar zel ik die mien laifde geven.
14 Appels-veur-laifde geven heur geur.
Bie ons deuren liggen ale soorten lekkere vruchten,
olde vruchten en jonge vruchten.
Dij heb ik veur die oetzied legd, mien alderlaifste.
|
